In de US werd de aardappel vorige week voor de zoveelste keer bedreigd. Er was namelijk een voorstel van de USDA (Department of Agriculture) om aardappelen samen met andere koolhydraatrijke groenten (maïs, limabonen, erwten) hoogstens 2 maal per week op te dienen voor de schoollunch.
Gelukkig gaat dit dus niet door. Koolhydraatrijke voeding staat tegenwoordig wel vaker in de vuurlinie en de aardappel is het laatste doelwit.
Een 100 g zware gekookte aardappel vertegenwoordigt 68 Kcal (ter vergelijking: een zelfde hoeveelheid gekookte rijst 122). Daarenboven bevat ze bijna geen vet en is het één van de rijkste bronnen van kalium in de voedselketen. En tenslotte levert ze je een goede dosis vezels en vitamine C.
Maar het moet gezegd, de PR van de aardappel kan beter. Dankzij een pak diëten à la Atkins, waar aardappelen geweerd worden omwille van hun koolhydraten, is haar reputatie succesvol om zeep geholpen. Zetmeelhoudende, koolhydraatrijke voeding werd het synoniem voor lege calorieën en lage voedingswaarde.
Eén van de nieuwste trends in de voedingswetenschap, de glycemische index (GI) heeft de aardappel ook geen goed gedaan. De GI meet de invloed van een voedingsmiddel op de bloedsuikerspiegel (zie mijn blogpost hierover). Recente dieetboeken hebben de GI voorgesteld als een goede manier om zwaarlijvigheid tegen te gaan en gezondheid te promoten. Koolhydraten zorgen voor een hogere GI en aardappelen zijn daar een belangrijke bron van.
Maar zoals David Grotto, een voedingsdeskundige terecht opmerkt: we eten geen koolhydraten, we eten voedsel. Dit betekent dat we de aardappel meestal eten in combinatie met eiwitrijke voedingsmiddelen, met andere groenten (extra vezels) en last but not least dat we ze op een bepaalde manier klaarmaken. Al deze factoren hebben een invloed op de GI.
Een groot deel van haar slechte reputatie heeft de aardappel te danken aan haar associatie met gefrituurd voedsel. Dat is ook niet zonder reden. In de US eten kinderen maar de helft van de groenten die ze zouden moeten eten en 20% daarvan komt van frietjes en chips.
Met verkondigen dat een voedingsmiddel rijk aan voedingsstoffen, met een laag vetgehalte en relatief weinig calorieën (de aardappel dus) moet vermeden worden, geeft men consumenten de verkeerde boodschap.
Waar het werkelijk over zou moeten gaan, is over het vinden van nieuwe manieren om aardappelen en andere gezonde voedingsmiddelen klaar te maken zonder een overvloed aan suiker, zout en vetten.
Om af te sluiten: het stemt tot nadenken dat alhoewel de consumptie van aardappelen in de wereld daalt, we
spijtig genoeg niet hetzelfde kunnen zeggen over zwaarlijvigheid en de eraan gekoppelde diabetes.
Wie dit en nog veel meer in het oorspronkelijke artikel zelf wil lezen klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten