Courgette Cannelloni

Een courgetteplant die courgetten in een ijltempo aflevert, dat vraagt om experimenten.
Omdat je op een mandoline mooie schijfjes van courgette kan snijden was de verbinding met cannelloni snel gemaakt: courgette in de plaats van pasta.
Als je de anti-koolhydratenhype van het moment volgt, kan je met deze schotel en een groene salade volstaan.
Als je het, zoals ik, houdt bij evenwicht en dus toch graag wat extra koolhydraten hebt, kan je er enkele gebakken rozemarijnaardappeltjes of een stukje stokbrood bij serveren.
Een lekker gerechtje voor als je bezoek over de vloer krijgt omdat je het, alhoewel het wat bewerkelijk is, helemaal op voorhand klaar kan hebben.
Wanneer het tijd is om te eten: even de oven in, aardappelen bakken en groene salade van dressing voorzien. Smakelijk!!


Ingrediënten

Voor de tomatensaus 
1 el  olijfolie
1 kleine ui, gesnipperd
1 teen knoflook, gesnipperd
1 klein blikje tomatenpuree
2 el rode wijn
1 brik van 400g tomatenstukjes
200 g kerstomaten, gehalveerd
2 el peterselie, gehakt
1 el basilicum, geciseleerd
1 gehoopte tl gedroogde oregano
1/8 tl cayennepeper
zout en versgemalen zwarte peper naar smaak

Voor de vulling
250 g ricotta
125 g verse hoevekaas
4 el parmezaan, geraspt
2 el platte of gewone peterselie, gehakt
1 el basilicum, fijngesneden
1/2 tl kruidenzout of naar smaak
1 el bieslook, gesnipperd
1/8 tl cayennepeper

2 grote courgette, in 8 2-3mm dikke overlangse sneden op de mandoline gesneden
150 g geraspte mozzarella

Bereiding
Tomatensaus

• Fruit de ui en de knoflook en blus met de rode wijn. 
• Voeg de tomatenpuree, tomatenstukjes, oregano en cayennepeper toe en laat 30 minuten op een zacht vuurtje stoven.
• Voeg de gehalveerde kerstomaten en de verse kruiden toe en laat nog 10 minuten pruttelen.
• Kruid naar smaak met peper en zout

Vulling

• Meng alle ingrediënten voor de vulling en zet weg in de koelkast tot gebruik.

• Leg de schijven courgette in een ingevette ovenschaal en bestrijk met wat olie.
• Zet 3 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C.
• Draai om en grill nog eens 2 minuten zodat ze zachter worden en gemakkelijker op te rollen zijn.
• Haal uit de oven, leg in een bord en herhaal tot alle schijven gegrilled werden.
• Giet de helft van de tomatensaus in een ovenschaal en verdeel gelijkmatig.
• Neem een schijf courgette.
• Smeer een eetlepel vulling gelijkmatig over één zijde van de schijf en rol op.
• Leg de schijf met de naad naar beneden in de ovenschaal op de tomatensaus.
• Herhaal tot alle schijven op zijn.
• Verdeel de rest van de tomatensaus over de cannelloni en verdeel de mozzarella erover.
• Zet  20 tot 25 minuten in de oven op 180°C.

Serveer met een groene salade en eventueel gebakken rozemarijnaardappeltjes of een stukje stokbrood.

Gemarineerde olijven voor aperitief of tussendoor

Je kan olijven met knoflook of provençaalse kruiden eventueel nog opgeleukt met wat feta natuurlijk gewoon gaan kopen. Als je weinig tijd hebt en je hebt ze onmiddellijk nodig is dat de beste oplossing. Maar als het niet persé voor vanavond moet, is het gewoon heel eenvoudig om ze zelf te marineren en er enkele dagen later van te genieten. Op dit recept kan je zelf eindeloos veel variaties bedenken door er nog wat in reepjes gesneden paprika of feta aan toe te voegen. Als je heel erg van knoflook houdt, kan je de hoeveelheid verdubbelen enzovoort.
Ik gebruik olijven in bokalen of blik al naargelang wat er voor handen is in de winkel.
Een bijkomend voordeel van je eigen olijvenmarinade is dat je meer waar hebt voor je geld zowel letterlijk als figuurlijk.

Ingrediënten

1 bokaal groene ontpitte olijven
1 bokaal zwarte ontpitte olijven
1 citroen, de helft geperst, de andere helft in schijfjes gesneden
1,5 tl provençaalse kruiden maar als je die niet in huis hebt is 0,5 tl rozemarijn, 0,5 tl tijm en 0,5 tl oregano ook goed.
1 dikke teen knoflook, heel fijn gesneden
5 el olijfolie,

Bereiding

Gewoon alles in een groot genoeg, afsluitbaar recipiënt gooien, afsluiten en schudden zodat alles goed vermengt. Een halve dag buiten de koelkast laten marineren en af en toe eens omschudden.
Daarna in de koelkast bewaren tot gebruik.

'Sushi' Nori rolletjes

Sushi is 'in'. De laatste jaren schieten de sushi-restaurants als paddestoelen uit de grond. Aan deze vegetarische variant komt rijst nog vis te pas. Als afwisseling op het bekende thema of voor wie eens echt alternatief wil doen of uit de band wil springen. Door de afwezigheid van rijst hoef je zelfs niet echt te 'koken'. Makkelijk toch?!

De rijst werd vervangen door fijngeraspte pastinaak maar je kan hem ook vervangen door eenzelfde hoeveelheid bloemkool die je in de blender tot een rijstachtige structuur hebt gemalen. Begin dan wel met de helft van de vochtige ingrediënten omdat de kool het vocht niet in dezelfde mate absorbeert als de pastinaak.

 

Ingrediënten (4 p)

Pastinaakrijst

1,5 kop fijngeraspte pastinaak

4 el pijnboompitten, fijngehakt

2 el bruine rijstazijn

1 tl sesamolie

1 tl shoyu

Groente

1 rode paprika

1 dikke wortel

½ komkommer

1 avocado

4 el ‘zeewiersalade’, dit is een droge, grof gemalen mengeling van een aantal wieren die je zo kan kopen.

2 bakjes kiemgroenten bvb van rode kool of radijs voor de mooie paarsrode kleur.

Shoyu-gembersaus

5 el shoyu

1 tl geraspte gember

1 teentje knoflook geraspt

4-5 norivellen

Bereiding

• Meng voor de pastinaakrijst alle ingrediënten door elkaar.
• Snij de komkommer in vier en verwijder de zaadlijsten. Snij ieder kwart in dunne reepjes.
• Snij de wortel en paprika in dunne reepjes
• Snij de avocado in dunne plakjes
• Leg een norivel op een matje, de blinkende zijde aan de onderkant. Smeer wat van de pastinaakrijst in 3 cm brede horizontale strook en 3 cm van de onderkant .
• Leg wat van de stukjes paprika, wortel en komkommer op de pastinaakrijst.
• Verdeel er de stukjes avocado en kiemgroenten over.
• Rol het vel zo stevig mogelijk op, maak het uiteinde eventueel wat vochtig zodat je hem dicht kan plakken.
• Laat de rollen even rusten, snij vervolgens met een scherp mes in kleine stukjes.
• Giet de shoyu in een kommetje en roer de geraspte gemberwortel en knoflook erdoor. Verdeel over 4 kommetjes
• Zet sushi en saus op tafel zodat iedereen zijn sushi in de saus kan dopen.

Courgettecarpaccio

Binnenkort zijn de courgetten weer overvloedig aanwezig. Op het moment dat ze nog niet te groot zijn en er nog bijna geen zaadjes in zitten, kan je ze gebruiken voor deze originele vegetarische carpaccio. Lekker als fris voorafje of als lunch op een warme zomerdag.



Ingrediënten

4 kleine courgettten
zout en zwarte peper naar smaak
sap van 1/2 citroen
4 el olijfolie
3 el geschaafde amandelen, licht geroosterd

Voor de yoghurtsaus
150 ml volle room, licht geklopt
150 ml Turkse of Griekse yoghurt
1/2 klein teentje knoflook
1-2 el fijngehakte kruiden (1 of een mengeling van basilicum, lenteui, tijm, rozemarijn, peterselie)
3 el olijfolie
zout en zwarte peper
2 tl citroensap

Bereiding

• Verwijder de uiteinden van de courgetten en snijd ze fijn op een mandoline. Zet eventueel in de koelkast tot gebruik. 
• Schik de courgette in concentrische, wat overlappende cirkels op 4 grote borden.
• Kruid met peper en zout en druppel het citroensap en de olijfolie erover en laat enkele minuten marineren.
• Meng alle ingrediënten voor de yoghurtsaus.
• Verdeel de saus over de courgette en strooi de amandelschilfers eroverheen.
• Lekker met een stuk zuurdesem stokbrood.

Tip: Als je de volle room en de Griekse of Turkse yoghurt vervangt door een zelfde hoeveelheid sojayoghurt is dit gerecht geschikt voor mensen die geen zuivelproducten mogen eten.

Couscous met peultjes en een za'atar dressing

Za'atar is een unieke kruidenmengeling uit het Midden-Oosten bestaande uit sumak, tijm, sesam en oregano.
Deze couscous salade heeft een heel gamma texturen: knapperig van de radijsjes en de peultjes, zacht van de vijgen en wat taaier van de kikkererwten waar deze dressing perfect tot zijn recht bij komt.
Je vindt za'atar in goed gesorteerde warenhuizen of bij kruideniers die specialiteiten uit het Midden-Oosten verkopen.



Ingrediënten
Voor de salade
1 grote kop (een mok) ongekookte couscous, bij voorkeur volkoren (deze van de Oxfam Wereldwinkels is de beste)
1.5 kop (mok) kokend water
1 tl groentebouillon
1/2 tl zout
4 grote, zacht gedroogde vijgen in hapklare stukjes
1/2 bosje radijsjes, in dunne schijfjes
250 à 300 g peultjes, even gestoomd maar nog knapperig, in schuine stukjes
1 blik kikkererwten, uitgelekt en afgespoeld.
1/2 bussel platte peterselie, grof gehakt
50 g koriander, fijngehakt
150 g ontpitte Kalamata olijven, in stukken gesneden
een handvol geschaafde amandelen, licht getoast.

Voor de dressing
4 el versgeperst citroensap
2 el fijngesneden lenteuitjes
2 el olijfolie
2 el za'atar plus een beetje om eroverheen te strooien
1/2 tl zout

Bereiding

• Doe de couscous samen met de groentebouillon, het zout en de vijgen in een kom.
• Overgiet met het kokende water, laat wellen en vervolgens afkoelen.
• Meng de overige ingrediënten in een grote slakom.
• Meng alle ingrediënten voor de dressing.
• Doe de afgekoelde couscous bij de overige ingrediënten in de slakom, giet er de dressing overheen en meng.
• Verdeel de salade over individuele borden, strooi er nog wat za'atar overheen en serveer.

Pruimen-frambozentaart

Begin mei was het tijd om al het fruit dat in de diepvriezer stak op te gebruiken. 700 g pruimen en 300 g frambozen vroegen om een pruimen-frambozentaart. Een echte deze keer: dat wil zeggen met deeg van granen dat gebakken moet worden.
Natuurlijk kan je ze ook maken met vers fruit.
Het is een robuuste boerentaart en zoals meestal met dit type taarten, heel eenvoudig klaar te maken. Maar ondanks dat verzeker je jezelf van heel wat lof en bewondering. Het extra leuke van deze taart is dat je de pruimen gemakkelijk kan vervangen door bijvoorbeeld verse abrikozen of nectarinen al dan niet gecombineerd met frambozen of andere besjes.


Ingrediënten
Voor het deeg
140 g witte bloem
140 g volkoren bloem
1/2 zakje bakboeder
100 g boter
80 g mascobado suiker
1 ei

Voor de vulling
700 g pruimen, in twee gesneden en ontpit
300 g frambozen
100 g amandelpoeder
een handvol geschaafde amandelen
50 g mascobado suiker

Bereiding

• Laat de boter met de suiker smelten op een zacht vuurtje.
• Meng er de andere ingrediënten voor het deeg onder tot een deegbal.
• Rol het deeg uit op een stuk bakpapier en leg het met het bakpapier in een lage taartvorm.
• Zet de taartbodem een half uur in de koelkast.
• Haal de taartvorm uit de koelkast en strooi het amandelpoeder gelijkmatig over de taartbodem. Verdeel de amandelschilfers over het amandelpoeder.
• Leg de pruimen in concentrische cirkels op de amandelen afgewisseld met de frambozen.
• Eindig met wat frambozen in het midden.
• Strooi de mascobado suiker eroverheen.
• Zet de taart 45 minuten in een op 180°C voorverwarmde oven.
• Laat de taart afkoelen en serveer eventueel bestrooid met wat poedersuiker.

Aardbeientaart met zoete cashewroom

Een 'raw food' dessert. En zoals het 'raw' betaamt komt er geen vuur of oven aan te pas. Je hebt alleen een goede blender, keukenrobot of mixer nodig maar voor de rest geen extra snufjes die in de 'raw food' keuken vaak onontbeerlijk zijn: dus geen 'slow juicer', geen 'dehydrator', geen 'spiral slicer'.
Verder heb je nog een taartvorm nodig van maximum 28 centimeter doorsnede. Een wat kleinere taartvorm maakt het iets makkelijker om de taart aan te snijden door de dikkere taartbodem en -rand. Ik heb zelf een porseleinen taartvorm  maar je kan ook een springvorm gebruiken.
Deze taart volstaat voor 10 personen. 

Ingrediënten

Taartbodem

350 g ongepelde amandelen

1/8 tl zeezout

½ tl allspice of een mengsel van  1/8 tl kruidnagel, 1/8 tl kaneel en 1/8 tl nootmuskaat

85 g rozijnen

2 el agavenectar

1 el vanille-extract of 1/4 tl vanillepoeder (dit zijn de gedroogde zaadjes van de vanillepeulen)

Vulling

250 g verse of diepvries rode vruchten mengeling of alleen braambessen of frambozen en bosbessen

8 medjool dadels, ontpit

1 el agavenectar

1 el vers citroensap

500 g verse aardbeien 

Bereiding

• Doe voor de taartbodem de amandelen, het zout, de vanille en het allspice in een keukenrobot. Maal tot fijn en los.
• Voeg de rozijnen, agavenectar en 1 eetlepel koud water toe en verwerk tot het mengsel aan elkaar begint te hangen en grove kruimels vormt. Het kan zijn dat je nog wat extra water moet toevoegen.
•  Doe dit mengsel in de taartvorm en verdeel het gelijkmatig over de bodem. Druk het aan met je handen en vorm het deeg ook tegen de wand van de vorm. De korst zou ongeveer 8 mm dik moeten zijn. Koel dit gedurende 20 minuten in de koelkast.
•  Maak ondertussen de vulling. Doe de braambessen, de dadels, agavenectar en het citroensap in de keukenrobot. Verwerk tot een gladde saus. Verdeel deze over de taartbodem.
• Was de aardbeien en  snij de grote overlangs in twee. Verdeel ze over de saus in concentrische cirkels zodat ze deze bedekken.
• Plaats nog 2 uur in de koelkast.
• Snij in partjes en serveer met zoete cashewroomsaus

Zoete cashewroomsaus

1 kop cashewnoten (4uur geweekt)

½ kop water

¼ kop agavesiroop

¼ kop kokosrasp

1 tl vanille-extract of 1/8 tl vanillepoeder

• Maal alle ingrediënten voor de room in de blender tot er een romige saus ontstaat.

Tip: Een restje cashewroomsaus kan je 's morgens bij een fruitontbijt gebruiken ter vervanging van yoghurt.

Focaccia

Focaccia, een olijfolierijk Italiaans brood mét.
De 'mét' kan voor heel wat verschillende ingrediënten staan. Voor groene olijven met rozemarijn, voor gemarineerde tomaatjes, voor prosciutto in dobbelsteentjes met gescheurde basilicumblaadjes en wat parmezaan,...
Op de foto hiernaast staat een focaccia die voor de helft gevuld is met groene olijven en rozemarijn en de andere helft met halfgedroogde gemarineerde tomaatjes met parmezaan.
Focaccia is lekker als lunch met een frisse salade maar je kan ze ook in kleinere stukjes snijden en serveren als een aperitiefhapje. Als een hartige snack is het ook altijd zeer gegeerd.

Ingrediënten

Voor het deeg
400 g bloem + wat extra om te bestuiven
1 tl zout
2.25 dl lauw water, neem alleszins chloorvrij water, dat komt het rijzingsproces ten goede
15 g verse gist
3 el olijfolie
maïsmeel om de bakplaat mee te bestrooien.

Voor de vulling

ca 100 g groene olijven of naar wens
de naaldjes van een een of twee takjes rozemarijn maar je kan ook altijd gedroogde rozemarijn gebruiken.
ca 100 g halfgedroogde gemarineerde tomaatjes of naar wens
een goede handvol geraspte parmezaan.
1 tl Fleur de sel of grof zeezout.
2 el olijfolie

Bereiding

• Los de verse gist op in 100ml van het water.
• Meng de bloem met het zout in een kom en doe er de olijfolie bij.
• Doe de opgeloste gist erbij en 100ml van het resterende water.
• Meng goed, doe er beetje bij beetje eventueel de laatste 25 ml water tot je een kleverig deeg krijgt.
• Leg het deeg vervolgens op een met bloem bestoven oppervlak en kneed ongeveer 8 minuten tot je een zacht en soepel deeg hebt dat lichtjes terugveert wanneer je er een gaatje in duwt met een vinger.
• Wrijf de binnenkant van een grote kom in met olijfolie en rol het deeg in de kom zodat het met een laagje olie bedekt is.
• Laat het deeg ongeveer 1 tot 1.5 uur rijzen tot tweemaal zijn oorspronkelijke omvang.
• Duw het deeg terug tot zijn oorspronkelijke omvang en rol het uit tot een vierkant van ongeveer 25 x 25 cm.
• Vet een bakplaat lichtjes in en bestuif met maïsmeel.
• Leg het deeg op de bakplaat en bedek met een vochtige doek of schuif de bakplaat in een plastieken zak.
• Laat het deeg nog 2 uur rijzen.
• Verwarm de oven voor op 220°C.
• Maak vervolgens met je vinger kuiltjes in het deeg van ongeveer 1 cm diep.
• Duw de olijven in de kuiltjes van de ene helft, de gemarineerde tomaatjes in de andere helft.
• Smeer met een borsteltje de bovenkant van het brood in met olijfolie en bestrooi de olijven met rozemarijn en de gemarineerde tomaatjes met parmezaan.
• Verdeel de fleur de sel over de hele oppervlakte.
• Bak een 20-30 minuten in de voorverwarmde oven tot de korst goudbruin is.
• Als het brood uit de oven komt, kan je er als je dat wenst nog wat extra olijfolie over sprenkelen.

Tip: wanneer je de parmezaan weg laat is dit brood geschikt voor mensen die geen melkproducten mogen eten. Mensen met MS laten de extra olie wanneer het brood uit de oven komt achterwege zodat de hoeveelheid verzadigde vetten beperkt blijft.

Tomaatraïta

Een raïta is een Indisch, Pakistaans of Bengalees bijgerecht dat bestaat uit yoghurt met rauwe of gekookte groente of fruit en specerijen.
Raïta heeft een afkoelend effect en wordt meestal geserveerd met sterk gekruide curries of kebabs.
De specerijen die het meest gebruikt worden in een raïta zijn komijn en mosterd, bij voorkeur de zwarte of donkerbruine versie. Maar ook curry- of kariblaadjes, koriander (vers of de zaadjes), verse munt, cayenne peper, knoflook of asafoetida, groene chilipepertjes en verse gember behoren tot de mogelijkheden.  Kariblaadjes zijn afkomstig van de kariboom. Ze worden ook wel curryblaadjes genoemd maar hebben geen enkele relatie met currypoeder. Hun smaak en aroma is eerder citrusachtig. Sommige Oosterse kruideniers hebben ze regelmatig vers in voorraad maar altijd in gedroogde vorm. Asafoetida is gedroogde harsgom van de wortel van een soort reuzenvenkel die voornamelijk in Iran, Afganistan en Kashmir verbouwd wordt. In zijn ongekookte vorm heeft hij een sterke onfrisse geur waar hij zijn Nederlandse naam 'duivelsdrek' aan te danken heeft. Deze geur is te wijten aan bepaalde zwavelhoudende stoffen maar wordt tijdens het koken omgevormd tot een zoet ui-knoflookaroma. Voor de aanhangers van het Jainisme, die strikte vegetarische voedingswetten hanteren zijn knoflook en uien taboe, vooral omdat ze sterk geassocieerd werden met vlees. Ook verkrijgbaar bij de Oosterse kruidenier in poedervorm.
De droge kruiden worden meestal even gefruit in wat olie zodat hun smaken beter tot hun recht komen. Deze 'tarka' wordt dan als laatste aan de raïta toegevoegd.
Raïta wordt steeds gekoeld geserveerd.
Het Europese gerecht dat er het dichtst bij aansluit is de Griekse tzatziki.

Ingrediënten

200 g kerstomaatjes, gehalveerd
2.5 dl yoghurt
1/2 tl zout
1 el zonnebloem- of olijfolie
1/2 tl bruin mosterdzaad
1/4 tl asafoetida of 1/2 tl fijngehakte knoflook
1/2 groen chilipepertje, ontzaad en heel fijngesneden
16 droge of 8 verse kariblaadjes

Bereiding

• Doe de yoghurt in een kom en meng er het zout onder. Voeg de tomaatjes toe en schep ze voorzichtig door de yoghurt.
• Verhit de olie een pan op een middelhoog vuur. Doe er zodra de olie heet is het mosterzaad in en leg het deksel op de pan tot de zaadjes niet meer poffen. Voeg dan de asafoetida of de knoflook, de chilipeper en de kariblaadjes toe. Laat de specerijen 10 seconden fruiten. Schep de tarka dan door het het yoghurtmengsel. Zet in de koelkast tot gebruik.

Linzenpaté

Linzen zijn een natuurlijke eiwitbron die daarenboven rijk is aan vezels.
Voor wie minder vlees wil eten vormen ze een smaakvol alternatief.
Deze linzenpaté kan zowel warm als koud gegeten worden met warme groenten of met een frisse salade.
De paté wordt gebakken in een gewone cakevorm die je bekleedt met bakpapier. Het ontvormen wordt hierdoor supergemakkelijk.

Ingrediënten

200 g Puy-linzen
2 dikke wortelen, grofgeraspt
200 g champignons, in dunne schijfjes gesneden
1 teentje knoflook, geperst
2 sjalotten, fijngesnipperd
1 kop geschaafde amandelen
2 el peterselie, fijngehakt
3 eieren, losgeklopt
olijfolie
versgemalen zwarte peper
zout

Bereiding

• Doe de linzen in een kookpot. Overgiet met water tot 3 vingers boven de linzen. Kook op een zacht vuur in ongeveer 20 minuten gaar. Proef: ze moeten nog wat beet hebben en hun vorm behouden. Giet af en laat afkoelen.
• Ondertussen fruit je de sjalotjes en knoflook in wat olijfolie glazig. Voeg de champignons toe en stoof al roerend op hoog vuur tot het grootste deel van hun vocht verdampt is. Kruid met peper en zout.
• Doe alle ingrediënten, behalve de eieren, in een kom en meng alles door elkaar. Als het mengsel lauw is, meng je er de losgeklopte eieren onder.
• Stort dit geheel in een met bakpapier beklede bakvorm en bak gedurende 30-40 minuten in een voorverwarmde oven op 180°C.

• Laat de ontvormde paté even afkoelen voor je hem in plakjes snijdt.

Bloemkoolrisotto

Op het internet circuleren er heel wat recepten voor bloemkool'risotto'. Daarmee wordt dan risotto bedoeld zonder rijst, waarbij bloemkool die rol helemaal op zich neemt. In de hele hype rond de huidige zondebok in voedingskringen, namelijk de koolhydraten, is dit natuurlijk een fantastisch recept. Voor diegenen onder ons die gewoon van afwisseling houden en bloemkool eens in een andere rol willen doen schitteren, is dat mooi meegenomen.

Mijn bloemkool'risotto' is gebaseerd op een recept voor 'Risotto ai funghi'. Omdat bloemkool haast geen water nodig heeft om te garen, is de groentebouillon tot een minimum beperkt.

Ingrediënten 

1 middelgrote bloemkool
500g gemengde paddestoelen bvb. witte én bruine champignons, oesterzwammen, shiitake of zelfs wilde paddestoelen
3 el olijfolie
1 preiwit, heel fijn gesneden
1 teen knoflook (te vewijderen)
1 laurierblad (te verwijderen)
25 ml droge witte wijn
100 ml groentebouillon
40g boter
1 tl droge tijm
een handvol parmezaan of grana padano, geraspt
zout en versgemalen zwarte peper

Bereiding

• Verdeel de bloemkool in roosjes, snij de stam in kleinere stukken.
• Hak de bloemkool in porties in een keukenmachine tot de stukjes de structuur hebben van rijst en zet apart.
• Maak de paddestoelen schoon met een borsteltje. Als je veel tijd hebt, kan je ze ook afspoelen onder stromend water op voorwaarde dat je ze daarna goed droogt. Snij ze in kleine stukjes. Als je shiitake gebruikt, is het belangrijk dat je de steel helemaal verwijdert omdat die veel te taai is om te eten, vooraleer je ze in reepjes snijdt. Je kan de steeltjes wel bijhouden om er een lekkere bouillon met te maken.
• Verwarm de olijfolie in een kookpot met dikke bodem en fruit hierin de fijngesneden prei samen met het hele teentje knoflook en het laurierblad. Wanneer de prei glazig is: knoflook en laurierblad verwijderen.
• Voeg de paddestoelen met de droge tijm toe en laat stoven tot ze hun vocht vrijgeven. Kruid met wat zout en versgemalen zwarte peper.
• Voeg de bloemkool samen met de wijn toe en laat al roerbakkend stoven op een matig vuur tot de wijn verdampt is.
• Voeg de groentebouillon toe en blijf roerbakken tot de bloemkool beetgaar is. Indien nodig moet je nog wat extra vocht toevoegen.
• Verwijder de 'risotto' van het vuur.
• Doe de boter en geraspte kaas bij de bloemkool en meng goed.

Lekker als voorgerechtje. Voor de koolhydratenliefhebbers kan een stukje knapperig artisanaal stokbrood een meerwaarde geven.

Tip: Je kan de tijm vervangen door 2 eetlepels fijngehakte peterselie die je pas op het einde samen met de boter en de kaas onder de 'risotto' mengt.

Wafels

Ik ben een tijd geleden aan het experimenteren gegaan om een lekker wafelrecept dat al ruime tijd in onze familie circuleert wat meer in de gezonde richting te duwen. In mijn voedingsfilosofie betekent dat in de eerste plaats zo natuurlijk mogelijk, met 'natuurlijk' gelijk aan  'onbewerkt'. Als ik helemaal mijn gang zou gaan, resulteert dat in volkorenbloem, ongeraffineerde mascobado of rapadura suiker en echte boter. En de hoeveelheid suiker drastisch verminderd. Rapadura en mascobado zijn twee volle suikers waar nog alle mineralen die nodig zijn voor hun vertering in de suiker aanwezig zijn. Er worden dus veel minder mineralen geroofd om hun vertering mogelijk te maken.

Maar ik hou mij in.
Voornamelijk omdat ik een hekel heb aan verspilling en ik onmogelijk helemaal alleen mijn zelfgebakken wafels opgegeten krijg. Hierdoor moet ik noodgedwongen rekeninghouden met wat de smaakpapillen van mijn wafeleters dicteren.
Onderstaand vind je de werkwijze van wat nog net aanvaardbaar voor hen was.
Dat houdt in dat ik de helft van de witte bloem vervangen heb door volkoren bloem en de hoeveelheid suiker met de helft verminderd en vervangen door mascobado.

Ingrediënten

300 g gewone witte zelfrijzende bloem
300 g volkoren bloem
1 pakje bakpoeder
200 g mascobado of rapadura
400 g biologische echte boter
5 bio-eieren
4 pakjes vanillesuiker
125 ml water
1 el sinaasappellikeur evt. te vervangen door de geraspte schil van 1 biologische sinaasappel
een snuifje zout

Bereiding

• Boter op een zacht vuurtje laten smelten.
• Eieren kloppen. Suiker en vanillesuiker bijvoegen en kloppen tot de suiker is opgelost. Gesmolten boter toevoegen en eronder mengen samen met het zout, de likeur of de sinaasappelschil, en het water.
• Bakpoeder met de volkoren bloem mengen.
• Als laatste alle bloem aan het vochtige mengsel toevoegen en er grondig onder mengen maar niet te lang kloppen.
• Dit deeg laat je het best 3 tot 4 uur opstijven in de koelkast. Normaal maak ik 's morgens het deeg en bak ik in de namiddag.

Na een half uur bakken heb je ongeveer 36 kleine tot middelgrote wafels.

De ene calorie is de andere niet

 

Maar weten we dat eigenlijk niet allemaal al lang?
Misschien niet in die bewoordingen maar ik ben ervan overtuigd dat iedereen heel goed weet dat de calorieën uit geraffineerde suiker niet hetzelfde zijn als eenzelfde hoeveelheid calorieën uit, laat ons maar zeggen, een stuk volkorenbrood. Allebei koolhydraten maar niet helemaal gelijk.

Dit blijkt ook uit een studie van het UC San Francisco en Touro University California. Hierbij werd aan obese kinderen met tenminste één ander kenmerk van metabool syndroom (hoge bloeddruk, verhoogde bloedsuikerspiegelwaarden, hogere triglyceriden waarden) of een aanduiding voor leververvetting (Non-Alcoholic Liver Disease) gedurende 10 dagen voedsel gegeven, inclusief tussendoortjes en drank waarbij de suiker zoveel mogelijk vervangen werd door zetmeelhoudende voedingsmiddelen zodat de opnameniveaus van eiwitten, vetten, koolhydraten en calorieën gelijk bleef met het dieet dat ze thuis voorgeschoteld kregen.
De opname van toegevoegde suikers werd beperkt (fruit was toegelaten) en vervangen door andere koolhydraten zoals granen en pasta zodat de totale calorieopname via koolhydraten dezelfde bleef. De opname van toegevoegde suikers daalde van 28% naar 10%, van fructose van 12% naar 4%. Het menu bevatte typisch 'kindereten' zoals  kalkoenburgers, frietjes, pizza,....
De kinderen moesten zich dagelijks wegen omdat het niet de bedoeling was om af te vallen. Als er gewichtsverlies optrad, kregen ze meer eten met een laag suikergehalte.

Omdat bij gelijke calorische waarden het volume van toegevoegde geraffineerde suiker veel kleiner is dan het volume van andere koolhydraten reageerden de kinderen weer op verzadigingssignalen. Velen merkten op dat het zoveel eten leek alhoewel ze exact dezelfde hoeveelheid calorieën binnenkregen maar dan met beduidend minder suiker. Sommigen vonden zelfs dat ze overstelpt werden met eten.

Na 10 dagen op dit dieet waren de bloedwaarden van alle kinderen significant verbeterd zonder dat ze hiervoor gewicht hadden verloren.
Deze studie toont dus wel degelijk aan dat de ene calorie de andere niet is. De oorsprong van de calorieën bepaalt waar ze in ons lichaam terechtkomen. Suikercalorieën zijn de ergsten omdat ze in de lever omgezet worden naar vet, leiden tot insulineresitentie en diabetes, hart- en leverziekten.

De studie vind je hier online.