Spinazie bevat echter ook een grote hoeveelheid oxaalzuur waardoor het ijzer minder goed opgenomen wordt door ons lichaam. Dit oxaalzuur zorgt ook voor het laxerend effect en het vreemde gevoel aan je tanden tijdens en vlak na het eten van spinazie. Het zou ook calcium onttrekken aan ons skelet en het zorgt er tevens voor dat de grote hoeveelheid calcium die in spinazie zit toch niet ten volle benut kan worden door ons lichaam. Daar hoeven we ons als volwassene echter niet zo bezorgd over te maken omdat we in normale omstandigheden geen gebrek hebben aan calcium in onze voeding.
Daarnaast bevat spinazie grote hoeveelheden antioxidanten waaronder vitamines C en E en luteïne en zeaxanthine. Deze laatste zijn goed voor je hart en ogen. Donkergroene spinaziebladeren bevatten trouwens ook nog dat andere wondermiddel voor de ogen namelijk beta-caroteen.
Voor hart en bloedvaten zijn de grote hoevheelheid kalium en het nauwelijks aanwezige natrium weldoend.
Het foliumzuur is niet alleen goed voor het hart maar is ook belangrijk voor een goede hersenwerking en is samen met ijzer belangrijk bij het voorkomen van bloedarmoede.
Spinazie eet je best zo vers mogelijk. Koop daarom alleen maar fris groene spinazie zonder verlepte of gele bladeren op de dag dat je hem ook gaat opeten. Je kan hem hoogstens 1 dag in een plastic zak in de koelkast bewaren. Verwijder in dit geval bij gebruik zeker alle verlepte of gele balderen.
Je eet spinazie zowel rauw als gekookt of gestoofd. Kies jonge spinazieblaadjes voor sla.
Eenmaal bereide spinazie warm je best niet meer op omdat de erin aanwezige nitraten door bacteriën omgezet worden naar nitriet in een lauwwarme omgeving. Alleen wanneer je de spinazie snel kan laten afkoelen in koelkast of diepvriezer wordt deze omzetting vertraagd en kan je het toch riskeren om hem op te warmen. Let wel, spinazie verkleurt heel snel, eens hij is klaargemaakt. Hij gaat er dus zeker niet smakelijker uitzien na opwarmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten