Over de oorsprong van de kool bestaat wat onduidelijkheid. Vermoedelijk is de oerkool afkomstig van de kust van de Middellandse Zee. Met name Turkije zou een belangrijke rol gespeeld hebben in de domesticatie van de kool. Andere beweren dat het juist de Kelten zijn die begonnen met kool kweken. In dit geval zou zeekool, de oerkool zijn. Afhankelijk van het scenario zou de kool al 4800 tot 5200 jaar geteeld worden.
Waar iedereen het over eens is, is dat de kool uit zilte streken afkomstig is en dat ze op arme bodems groeide. Daarvan getuigen de harde leerachtige bladeren.
Het is een voedzame groente die goed is voor de lever. Dit is vooral te danken aan de zwavelhoudende stoffen die de lever beschermen en zijn zuiverende werking stimuleren. De zwavel in kool is ook goed voor de huid en vermindert de kans op eczeem. Het zijn deze zwavelhoudende stoffen die bij langdurig koken van kool onder vorm van vluchtige gassen zoals waterstofsulfide vrijkomen.
Koolsap, niet bepaald een lekkernij, is een probaat oud middeltje tegen maagslijmvliesontstekingen en maagzweren.
In de volksgeneeskunde worden koolbladomslagen (van witte en groene kool) ook gebruikt bij de behandeling van slecht genezende wonden of zweertjes.
Naast veel voedingsvezels bevat kool ook vele voedingsstoffen zoals vitamine C, foliumzuur, calcium en kalium.
Daarenboven bevatten kolen ook glucosinolaten die een sterk anticarcinogeen effect lijken te hebben.
Let er bij aankoop op dat de kolen geen bruine plekken vertonen en stevig aanvoelen. Een niet-aangesneden kool kan wel tot 2 maanden bewaard worden op een koele en goed verluchte plaats. Aangesneden kan je ze in vershoudfolie gewikkeld nog een week in de koelkast bewaren.
Kool kan zowel gekookt, geblancheerd, gestoofd als rauw gegeten worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten