De haren van, vooral Amerikaanse, nutritionisten rijzen al jaren ten berge als ze de Fransen de grote hoeveelheden verzadigd vet (kaas) zien wegspoelen met alcohol (rode wijn). Want ondanks het feit dat de Fransen zich niet houden aan de huidige richtlijnen rond gezonde voeding (te veel vet, te veel wijn) blijft deze bevolking voor de grote meerderheid slank.
Al jaren zijn nutritionisten dus op zoek naar het geheime ingrediënt in het Franse dieet. Is het de rode wijn, is het de olijfolie of is het misschien toch de foie gras?
Het lijkt er echter steeds meer op dat er geen geheim ingrediënt bestaat maar dat het meer een geval is van synergieën. Voedsel is namelijk meer dan de som van de voedingsstoffen en een dieet is meer dan de som van de afzonderlijke voedingsmiddelen. En natuurlijk is er ook nog zoiets als een eetcultuur: de relatie van mensen tot voedsel, de manieren, de eetgewoonten, de onuitgesproken regels. Met andere woorden hoe een cultuur eet heeft een even grote impact op de gezondheid als wat ze eet.
Wat het wat betreft, lijkt het er steeds meer op dat meer groenten en fruit eten belangrijker is dan minder vet eten. Uit onderzoek is gebleken dat dit onder andere de bloeddruk en het cholesterolgehalte doet dalen bij gelijkblijvend gewicht en zoutopname. Door meer groenten te eten, krijg je ook meer vitamine B binnen. In combinatie met alcohol is dat een goede zaak omdat die vitamine B rooft uit je lichaam. Blijkt nu dat de beruchte foie gras ook propvol vitamine B zit! In combinatie met dat glas wijn zit dit dus wel goed. Dat tomaat met olijfolie goed voor ons is, wisten ze in Frankrijk en het Middellandse zeegebied ook al langer. Sinds kort is de wetenschap erachter gekomen dat de olijfolie, het lycopeen (is een antioxidant) in tomaat beter beschikbaar maakt voor ons lichaam. En zo kunnen er nog tal van voorbeelden aangehaald worden.
En het hoe dan? De Fransen hebben een eigen eetcultuur. Ze eten zelden tussendoor en eten het meeste eten tijdens maaltijden met andere mensen. Ze eten kleine porties en er is een zeker taboe rond een tweede keer opscheppen.Daarenboven besteden ze meer tijd aan het eten zelf. Dit laatste zorgt er voor dat ze meer 'voedselbeleving' hebben terwijl ze toch minder eten dan bijvoorbeeld de Amerikanen. Alles gecombineerd leidt dit ertoe dat ze minder calorieën opnemen.
Dus al bij al is het zo paradoxaal nog niet, die Franse Paradox!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten