Het VN-Milieuprogramma dringt aan op een alternatief gebruik van 'lelijke' groenten en fruit. Het heeft een nieuwe campagne opgestart om de gevolgen van de Europese voedselverspilling in de verf te zetten. Voor een 'zero-verspilling' receptie in Nairobi hebben ze 1600 kg groenten en fruit van Keniaanse boeren gebruikt die afgekeurd waren voor de export. De overschot schonken ze aan lokale liefdadigheidsintellingen.
De afwijzing van groenten en fruit door supermarkten omwille van cosmetische redenen veroorzaakt wrok bij de Keniaanse boeren waarvan een groot aantal zelf de kosten moeten dragen voor de verspilling van hun productie die tot 40% kan oplopen. Alhoewel een deel van deze opbrengst wel verkocht kan worden op de lokale markt of dienst doet als veevoeder is de afgewezen hoeveelheid zo groot dat veel gewoon blijft liggen en verrot.
Deze praktijk van 'cosmetische' verspilling neemt overal in de wereld toe.
De verspilling van perfect eetbare 'lelijke' groenten en fruit is endemisch in onze voedselproductiesystemen en symboliseert onze nalatigheid. Wanneer we supermarkten kunnen overtuigen om hun standaarden te wijzigen of andere verwerkings- en verkoopmogelijkheden hiervoor kunnen ontwikkelen dragen we bij tot een inkomensverhoging voor de boeren enerzijds en een verhoging van de voedselbeschikbaarheid anderzijds (Tristram Stuart, schrijver en campagnevoerder).
Volgens de VN-Voedsel en Landbouworganisatie gaat minstens 1/3de van het voedsel op wereldschaal verloren of wordt het verspild ergens in de toeleveringsketen. In de ontwikkelde landen is dit vooral te wijten aan de voedingsindustrie en de detailhandel door inefficiënte praktijken, verwarring over houdbaarheidsdata en de hoge eisen die gesteld worden aan het uiterlijk voorkomen van groenten en fruit.
Op het niveau van de consumenten is het interessant om weten dat Europeanen, Noord-Amerikanen en Australiërs tussen de 95 en 115 kg voedsel per jaar en per persoon verspillen door teveel te kopen, teveel te bereiden en verkeerde stockage. Dit in tegenstelling tot consumenten in sub-Sahara Afrika en Zuid-zuidoost Azië waar deze verspilling beperkt blijft tot 6 à 11 kg.
In de zich ontwikkelende landen is 95% van de voedselverspilling niet-intentioneel en gebeurt dit vroeger in de keten tijdens de productie zelf en tijdens de oogst door gebrekkige infrastructuur, stockage, verpakking en marketingsystemen.
Origineel artikel zie hier.
1 opmerking:
Goed stukje!
Niet alleen bij Keniaanse boeren zorgt dit voor wrok. Wij hebben een agrarisch bedrijf in Nederland en ook hier gebeurt het dat ("lelijke") producten niet worden afgenomen.
Soms is de marktprijs (al dan niet door kartelvorming) zo laag dat het goedkoper is bijvoorbeeld honderden tonnen uien te vernietigen dan af te laten voeren. En dat terwijl de consument in de super gewoon de volle mep betaald! Wat denk je van het volgende: het verhogen van de prijs voor patat of brood omdat er niet voldoende geoogst is? Heb je wel eens meegemaakt dat de prijs naar beneden ging? Ik niet! Ik heb wel meegemaakt dat de prijzen voor onze producten ontzettend laag waren omdat er een overschot was. Helaas wordt dit overschot niet doorberekend aan de consument.
Een reactie posten