'Crunchy' Granola met hennep- en chiazaad

Granola is een Noord-Amerikaanse of beter nog Canadese uitvinding. Het bestaat uit een mix van granenvlokken (haver, gierst, rogge, tarwe, quinoa,...), noten (amandelen, walnoten, hazelnoten, cashew, pecan,...) en zaden (zonnebloempitten, pompoenpitten, sesamzaadjes, chiazaad, hennepzaad, lijnzaad,...) die samen met een vetstof en zoetmiddel even in de oven gebakken worden om de smaken meer tot hun recht te laten komen.
In deze 'crunchy' versie ontstaan er op deze manier krokante brokjes voor extra beet.

In het onderstaande recept maak ik gebuik van 'cups' (ca 240 ml) maar je kan ook in een gewone maatbeker steeds 250 ml afmeten of een veelvoud hiervan. Het is vooral de verhouding tussen de verschillende ingrediënten die van belang is.

Granola wordt vooral gegeten tijdens het ontbijt met wat melk of yoghurt  maar het is ook lekker uit het vuistje bijvoorbeeld als snack tijdens een wandeling of tocht.

De gebruikte hoeveelheden leveren je iets minder dan 2 kg granola op, te bakken op 2 bakplaten in een gewone warmeluchtoven.

Ingrediënten

5 cups havervlokken

2 cups gepofte rijst

1.5 cup gierstvlokken

1.5 cup quinoavlokken

3 cups geschaafde amandelen

1 cup geraspte ongezoete kokos

½ cup hennepzaad

½ cup chiazaad

5 el donkerbruine kandijsuiker

1 cup gesmolten kokosolie

½ cup zonnebloemolie

1 cup agavesiroop

Bereiding

• Oven voorverwarmen op 150°C.
• Meng alle droge ingrediënten in een grote kom (inclusief de bruine suiker).
• Doe de gesmolten kokosolie samen met de zonnebloemolie en de agavesiroop in een kom en meng goed.
• Giet het olie-stroop mengsel over de droge ingrediënten en meng goed met de hand. De massa  moet overal even vochtig zijn.
• Bedek 2 bakplaten met bakpapier (dit vergemakkelijkt de schoonmaak achteraf)en verdeel de granola hierover. Druk wat aan zodat er zich 'crunchy' stukjes kunnen ontwikkelen. 40 minuten laten bakken. Vervolgens laten afkoelen.
• Als de granola helemaal afgekoeld is, kan je hem in stukjes breken - dit gaat heel gemakkelijk-  en bewaren in afgesloten dozen. 

Tip: Je kan je granola na het bakken nog altijd opvrolijken met extra stukjes gedroogd fruit zoals: in stukjes gesneden vijgen, abrikozen of dadels, rozijnen, veenbessen, goji-bessen, acai bessen, blauwe bessen,....
Persoonlijk eet ik hem het liefst in zijn oorspronkelijke vorm, over vers fruit gestrooid met wat yoghurt.

Kulebiaka, een vegetarische versie met kool

Tot voor enkele dagen was kulebiaka mij totaal onbekend. Ik kwam het tegen bij mijn zoektocht naar een vegetarisch recept met groene kool of savooikool.

Kulebiaka is een grote Russische pastei. De traditionele vulling bestaat uit boekweit en zalm. Deze versie met kool en hardgekookt ei is niet alleen lichter maar ook veel goedkoper zonder dat ze aan smaak moet inboeten.

Ik heb me gebaseerd op het recept uit het ‘Groentekookboek’ van Jane Grigson waarbij ik onder andere de hoeveelheid kool en het vetgehalte en de vetsoort aangepast heb.

 

Normaal heeft deze pastei een rechthoekige vorm, die van mij leek eerder op een vulkaan.
Door iedereen hier thuis lekker gevonden.
Voor herhaling vatbaar dus!!

Ingrediënten

1 grote ui, gehakt

3 el olijfolie

50 g boter

800 g savooikool, schoongemaakt

4 hardgekookte eieren, grof gehakt

2 el vers dillegroen, fijngehakt (of 4 tl gedroogd)

2 gehoopte el peterselie, fijngehakt

Peper, naar smaak

Zout, naar smaak

2 rollen bladerdeeg

Een beetje melk voor een glanzende bovenkant

Zure room voor het serveren

Bereiding

• Fruit de ui in de olijfolie zonder hem bruin te laten worden.
• Snij de harde stelen en bladeren van de kool en snij ze in dunne reepjes. Het is de bedoeling dat je uiteindelijk ongeveer 800 g gesneden kool overhebt. Leg de gesneden kool in een vergiet en giet er kokend water over. Laat wat afkoelen en druk er dan zoveel mogelijk vocht uit.
• Doe de kool bij de ui en laat verder stoven in zijn eigen vocht (met deksel). Als de kool net gaar is, maar nog wat knapperig, laat je hem goed uitlekken in een vergiet.
• Doe terug in een kom. Voeg het gehakte ei, kruiden, peper en zout toe.
• Leg één uitgerolde rol bladerdeeg op een bakplaat op bakpapier.Schep de vulling erop en laat langs de randen 2 à 3 cm vrij.
  Rol de tweede rol bladerdeeg  uit tot een wat grotere cirkel met een deegroller en leg over de vulling. Rol de randen op en druk ze stevig dicht.
  Maak een  gat in het midden en bestrijk de bovenkant met de melk.
• Zet de pastei in de oven bij 220°C tot hij mooi bruin en gerezen is – ongeveer 35 minuten.
  Voor het opdienen smelt je de boter en giet die door het gat in het midden.

Tip: Serveer er naast de zure room een witloof-veldslasalade bij voor een Belgisch accent of een rodebietsalade om in de Russische sfeer te blijven.

Een pleidooi voor echt koken

Tegenwoordig zitten we zoals Pollan zo mooi omschrijft met een 'kookparadox'. De tijd die we spenderen aan koken wordt steeds korter, de tijd dat we erover praten, lezen of naar kijken des te langer. En als het even kan, gaan we naar restaurants waar we de chef aan het werk kunnen zien.

Nog nooit waren er zoveel kookboeken beschikbaar over om het even welk denkbaar onderwerp om over de kooktijdschriften nog maar te zwijgen

De TV puilt uit van de programma's alla 'Top Chef' of 'Masterchef'. Programma's waarvan één aflevering langer duurt dan de tijd die nodig is om een gezonde maaltijd klaar te maken. Ettelijke websites en filmpjes tonen hoe je even zoveel gerechten op honderdeneen manieren kan klaarmaken.

Koken schijnt een huishoudelijke taak te zijn die we niet helemaal los kunnen laten alhoewel we ze steeds vaker helemaal of gedeeltelijk uitbesteden.Misschien komt dit wel door het feit dat koken verbindend werkt: met de planten en dieren, met de aarde, met de boeren, met de ééncelligen in en buiten ons lichaam maar bovenal met de mensen waarvoor we koken.

De vier delen van dit boek draaien elk rond één elementair recept - voor een barbecue, voor een stoofschotel, voor brood, voor kaas, bier en zuurkool gebaseerd op één van de vier elementen namelijk vuur, water, lucht en aarde. Zij staan elk voor één van de belangrijke transformaties van natuur in cultuur. Die transformatie noemen wij koken.

In het eerste deel komen we te weten wat de overeenkomst is tussen een barbecue en rituele offers samen met een mogelijke verklaring waarom het toch vooral mannen zijn die zich op deze manier van koken gegooid hebben.

Koken met water is een logisch vervolg op koken met vuur omdat de ontdekking van de pot een noodzakelijke voorwaarde is om op deze manier voedsel te bereiden en dat gebeurde pas zo’n tienduizend jaar geleden. Hiermee beweegt het koken zich van buiten naar binnen en wordt het tegelijk ook minder spectaculair. De nadruk ligt hier op stoofpotjes.

In deel drie, speelt lucht de hoofdrol. Lucht dat van een brood, een brood maakt in plaats van een onsmakelijke hap van bloem en water. Hoe bak je een maximaal luchtig maar toch nog voedzaam brood? Wanneer is het mis gegaan, waar is de cultuur van het bereiden van brood zodanig veranderd dat het minder voedzaam werd, in plaats van meer? Daar gaat Pollan in dit deel naar op zoek.

De eerste drie manieren hebben gemeenschappelijk dat ze afhankelijk zijn van warmte. De vierde daarentegen maakt gebruik van biologie (schimmels en bacteriën) om organische stof van één stadium naar een interessanter en voedzamer stadium te transformeren. Zuurkool, kaas en alcohol zijn resultaten van deze fermentatieprocesssen die door Michael Pollan uitvoerig beschreven worden.
Aan het einde van de rit heb je voldoende informatie om zelf aan de slag te gaan al moet gezegd dat de meesten onder ons zich waarschijnlijk niet zullen wagen aan het kaas- en biermaken.