Lelijk is ook eetbaar!

Het VN-Milieuprogramma dringt aan op een alternatief gebruik van 'lelijke'  groenten en fruit. Het heeft een nieuwe campagne opgestart om de gevolgen van de Europese voedselverspilling in de verf te zetten. Voor een 'zero-verspilling' receptie in Nairobi hebben ze 1600 kg groenten en fruit van Keniaanse boeren gebruikt die afgekeurd waren voor de export. De overschot schonken ze aan lokale liefdadigheidsintellingen.
De afwijzing van groenten en fruit door supermarkten omwille van cosmetische redenen veroorzaakt wrok bij de Keniaanse boeren waarvan een groot aantal zelf de kosten moeten dragen voor de verspilling van hun productie die tot 40% kan oplopen. Alhoewel een deel van deze opbrengst  wel verkocht kan worden op de lokale markt of dienst doet als veevoeder is de afgewezen hoeveelheid zo groot dat veel gewoon blijft liggen en verrot.

Deze praktijk van 'cosmetische' verspilling neemt overal in de wereld toe.
De verspilling van perfect eetbare 'lelijke' groenten en fruit is endemisch in onze voedselproductiesystemen en symboliseert onze nalatigheid. Wanneer we supermarkten kunnen overtuigen om hun standaarden te wijzigen of andere verwerkings- en verkoopmogelijkheden hiervoor kunnen ontwikkelen dragen we bij tot een inkomensverhoging voor de boeren enerzijds en een verhoging van de voedselbeschikbaarheid anderzijds (Tristram Stuart, schrijver en campagnevoerder).

Volgens de VN-Voedsel en Landbouworganisatie gaat minstens 1/3de  van het voedsel op wereldschaal verloren of wordt het verspild ergens in de toeleveringsketen. In de ontwikkelde landen is dit vooral te wijten aan de voedingsindustrie en de detailhandel door inefficiënte praktijken, verwarring over houdbaarheidsdata en de hoge eisen die gesteld worden aan het uiterlijk voorkomen van groenten en fruit.

Op het niveau van de consumenten is het interessant om weten dat Europeanen, Noord-Amerikanen en Australiërs tussen de 95 en 115 kg voedsel per jaar en per persoon verspillen door teveel te kopen, teveel te bereiden en verkeerde stockage. Dit in tegenstelling tot consumenten in sub-Sahara Afrika en Zuid-zuidoost Azië waar deze verspilling beperkt blijft tot 6 à 11 kg.
In de zich ontwikkelende landen is 95% van de voedselverspilling niet-intentioneel en gebeurt dit vroeger in de keten tijdens de productie zelf en tijdens de oogst door gebrekkige infrastructuur, stockage, verpakking en marketingsystemen.

Origineel artikel zie hier.

Alternatieven voor 'melk' uit het natuurvoedingshoekje

De alternatieven voor melk zijn steeds vaker terug te vinden in de gewone supermarkt zodat je er niet meer speciaal voor naar de natuurvoedingswinkel moet. Het gaat ook verder dan de gewone sojamelk. En alhoewel soja wel het belangrijkste of tweede ingrediënt blijft in bijna vier van de vijf  (78%) nieuwe melkalternatieven die wereldwijd op de markt komen (studie van Innova Market Insights) zijn andere ingrediënten in opmars.
Er zijn nu melkachtige producten gebaseerd op granen zoals rijst, haver en gerst enerzijds en op noten zoals hazelnoten, walnoten en amandelen anderzijds.
De problemen van soja-producten zijn vooral te wijten aan de gezondheidsrisico's die mensen denken te lopen bij hoge consumptie ervan. Dit heeft er in vele gevallen toe geleid dat de niet-soja gebaseerde alternatieven een hogere vlucht namen. Het ziet er naar uit dat deze trend zich verder zet met het grotere aanbod van beschikbare alternatieven.
17% van de nieuwe producten in 2012 waren gebaseerd op rijst gevolgd door haver met 11%, en amandelen 10%. Vooral amandelmelk is erg in populariteit toegenomen.
De meest populaire alternatieve melkdrankjes zijn lactose vrij. 10% van de Europese bevolking kampt met lactose-intolerantie tegen 95% van de Aziatische bevolking. Wereldwijd worden ongeveer 35% van de melkalternatieven gelabeld als lactose-vrij, in Europa en de VS loopt dit zelfs op tot 50%.
Het originele artikel kan je hier lezen.

Als je meer wilt weten over soja en zijn al dan niet bestaande gezondheidsriscico's zijn deze wel interessant:
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/jul/01/anti-soya-brigade-ignore-scaremongering
http://www.vegansociety.com/lifestyle/health/soyaandhealth.aspx

Image: FreeDigitalPhotos.net

Broccoli-preitaart met feta en pesto

Feta, broccoli, prei en een restje pesto leiden tot deze groentetaart. Lekker met een eenvoudige veldsla salade en olijfolie-citroensapvinaigrette. Een hoofdgerecht voor 3 personen, een voorgerecht voor 8-10.

Ingrediënten

1 rol bladerdeeg
1 blok feta van 200 g
500 g broccoli
2 preiwitten met het lichte groen
3 eieren
200 ml room
2 volle eetlepels verse pesto (de bio van Delhaize is zeer aan te raden)
zwarte peper
eventueel nog wat kruidenzout

Bereiding

• Verwarm de oven voor op 180°C.
• Ontrol het bladerdeeg en leg het samen met het bakpapier in een taartvorm. Prik gaatjes in de bodem. Als je dat wenst, kan je de bodem ongeveer 10 minuten voorbakken. Leg er dan wel een bakpapier bovenop gevolgd door een nepvulling van bijvoorbeeld oude rijst of bonen of speciale bakbonen.
• Je kan echter de feta ook onmiddellijk op de ongebakken bodem grof verkruimelen.
• Snij de broccoli in kleine roosjes, schil de stronk en snij in kleine blokjes. Stoom de broccoli beetgaar. Laat afkoelen
• Snij de prei in dunne ringen, stoof in een paar eetlepels water glazig en kruid met wat versgemalen zwarte peper.
• Verdeel de afgekoelde broccoli over de verbrokkelde feta en daaroverheen de gestoofde prei.
• Klop de eieren los in een mengkom, voeg de room, pesto en peper toe en meng tot een glad geheel. Indien je dat wenst kan je nog wat extra kruidenzout toevoegen maar over het algemeen is het met de pesto  en de feta op de bodem zout genoeg.
• Bak de taart in het midden van de oven 35-40 minuten.

Tip: je kan de broccoli vervangen door geraspte courgette. Druk in dit geval zoveel mogelijk vocht uit de courgette voor je ze over de feta verdeelt. Doe je dit niet dan geeft ze al haar vocht af tijdens het bakproces en wordt je taart nogal 'loperig'.